کتاب و فلسفه

کتاب و فلسفه

با این من مانده تا ابد ....
کتاب و فلسفه

کتاب و فلسفه

با این من مانده تا ابد ....

زندگی نامه آیت الله بهجت


حضرت آیت الله بهجت در اواخر سال 1334 ه ق در خانواده اى متدین و تقواپیشه در شهر فومن از استان گیلان، چشم به دنیا گشودند. در 16 ماهگى مادرشان از دنیا رفت و طعم تلخ یتیمى را از همان اوان کودکى چشید.

 

 

 آیت الله بهجت تحصیلات ابتدایى را در مکتب خانه فومن به پایان برد و در همان شهر به تحصیل علوم دینى پرداخت. از همان کودکى ذکاوت و زیرکى و پاکى و ایمان در ایشان آشکار بود. از بازى هاى کودکانه پرهیز مى کرد و انس به معاشرت و مصاحبت علما و بزرگان داشت به طورى که عشق فوق العاده به کسب علم و نبوغ در زندگى ایشان جلوه گر برود. 


در سال 1352 ه ق براى ادامه تحصیل به نجف اشرف مشرف گردید و قسمت هاى پایانى دروس سطح حوزه را در محضر آیات عظام آنجا از جمله مرحوم آقا شیخ آیت الله طالقانى به پایان رساند. ایشان پس از درک محضر آیات عظام »آقا ضیاء عراقى، میرزاى نائینى« به حوزه درس ارزشمند آیت حق »حاج شیخ محمد حسین غروى اصفهانى« وارد شد و در محضر این علامه کبیر به تکمیل نظریات فقهى و اصولى خویش پرداخت و از تفکرات عمیق و دقیق این مرد بزرگ بهره ها برد. در فقه بیشتر از مرحوم آقا شیخ محمدکاظم شیرازى و در اصول از مرحوم آقاى نایینى و بیشتر از مرحوم غروى اصفهانى بهره برد.


آیت الله بهجت  به محض ورود به نجف در سن 18 سالگى به محضر پرفیض عارف کامل حضرت آیت الله سید على قاضى بار یافتند و مورد توجه و عنایت ویژه ایشان قرار گرفتند.



آیت الله بهجت اشارات ابن سینا و اسفار ملاصدرا را نزد مرحوم سید حسین بادکوبه اى فرا گرفته است. این عالم وارسته بعد از تکمیل دروس در سال 1324 هجرى شمسى به ایران مراجعه کردند و چند ماهى در وطن خود یعنى فومن اقامت کردند و بعدا در حالى که آماده بازگشت به حوزه علمیه نجف اشرف را داشتند، قصد زیارت حرم مطهر حضرت معصومه و اطلاع یافتن از وضع حوزه علمیه قم را کردند و چند ماهى در قم توقف کرد. در طى این مدت خبر رحلت استادان بزرگ نجف را شنید و لذا تصمیم به اقامت در قم گرفتند.

در قم از محضر حضرت آیت الله حجت کوه کمرى استفاده کردند و در بین شاگردان آن فقید سعید درخشیدند.


ورود آیت الله بهجت به شهر مقدس قم چند ماه بعد از اقامت آیت الله بروجردى در قم بود و به همراه امام خمینى و آیت الله گلپایگانى و بزرگان دیگر به درس مرحوم بروجردى حاضر شد.

 ویژگى هاى اخلاقى حضرت آیت الله بهجت:


1. تقوا و خودسازى: ایشان بر این نکته اصرار داشت که تلاش پیگیر و ریاضتى فراگیر لازم است تا انسان در جبهه ستیز با رذیلت هایى اخلاقى و جهاد با هواهاى نفسانى پیروز گردد و به سازندگى خود بپردازد و چون تهذیب اصل و اساس ارزش ها است و منشأ خدمت به دیگران است همواره معتقد به لزوم همپایى و همراهى دانش و اخلاق بود و خطر جدایى علم و تزکیه را پیوسته گوشزد مى کرد و زیان عالم غیر مهذب و دانش بدون تزکیه را از هر ضررى بالاتر مى دانست. ایشان انسان مخلص و مشتاقى است که در همه حال به یاد خدا است و کوشیده تا پیوسته در حوزه جاذبه الهى قرار گیرد و به همه چیز و همه کس با دید خدا خواهى بنگرد. یکى از مجتهدان بزرگ درباره ایشان گفته است: ایشان را نمى شود گفت آدم با تقوایى است بلکه عین تقوا و مجسمه تقوا است.

2. زهد و ساده زیستى: . زندگى ساده او در خانه اى قدیمى و محقر در قم و مقاومت ایشان در برابر خواسته هاى مکرر علما و مردم براى تعویض خانه، گواهى صادق بر روح بزرگ و زاهدانه این پیر فرزانه است.


آیت الله مصباح در مورد زهد ایشان مى گوید: آقاى بهجت منزلى اجاره کرده بود که ظاهرا دو اطاق بیشتر نداشت و آن اتاقى که ما براى درس خدمت ایشان مى رسیدیم، وسطش پرده اى کشیده بود که پشتش خانواده ایشان زندگى مى کردند و ما این طرف پرده مى نشستیم. زندگى بسیار ساده و دور از هرگونه تکلف و توأم با یک عالم نورانیت و معنویت.


3. عبادت: از عوامل مهم در موفقیت ایشان که مى تواند الگویى براى دیگران باشد تقید و تعبد ایشان است. ارتباط ایشان با خداوند متعال، ذکرهاى پى در پى، به جا آوردن نوافل، شب زنده دارى هاى کم نظیر ایشان بسیار عبرت انگیز است. سالهاست که نماز جماعت ایشان از شورانگیزترین و روح نوازترین نمازهاى جماعت ایران اسلامى است. در نماز جماعت ایشان جا براى نمازگزاران تنگ

مى گردد. بعضى از حضرت آیت اله بهجت نقل کرده اند که ایشان فرموده بود: اگر سلاطین عالم مى دانستند که انسان ممکن است در حال عبادت چه لذت هایى ببرد، هیچگاه دنبال مسایل مادى نمى رفتند.


4. زیارت و توسل: ایشان با این سن و سال هر روز با نهایت ادب به محضر مقدس حضرت معصومه )س( شرفیاب مى گردد و با خشوع و خضوع در مقابل ضریح مطهر مى ایستند.


5. تواضع و فروتنى: شهرت گریزى، هواستیزى و فروتنى از دیگر ابعاد برجسته این شخصیت معنوى است. در مجالسى که از طرف ایشان برگزار مى شده است، ایشان به خطباى مجالس توصیه مى کردند از ذکر نام ایشان در مجالس خوددارى کنند.


6. سیر و سلوک و مقام معنوى: در سیر و سلوک این عبد صالح خداوند، سابقه ده ها ساله دارد و در همان جوانى، مراحلى را درعرفان سپرى کردند. عارف بزرگى چون امام خمینى به ایشان عنایتى خاص داشتند و بعد از بازگشت به قم در اول انقلاب، در منزل ایشان حضور یافته وایشان را دیدار مى کند.


7. کرامت: از ویژگى هاى ایشان این است که اهل کرامت است و این نتیجه خودسازى وتهذیب نفس است. البته ایشان همواره طورى برخورد مى کرده اند که این کرامات از ایشان ظاهر نگردد. از فردى نقل شده که مى گوید: خانم من باردار بود و من نزدیک ماه رمضان قصد رفتن به مسافرت داشتم. براى خداحافظى خدمت آقاى بهجت رفتم. ایشان مرا دعا کرد و فرمود: در این ماه خداوند به شما پسرى عنایت مى کند، نامش را محمد حسن بگذارید، در حالى که اصلا آقا از باردارى همسرم خبر نداشت. اتفاقا در شب نیمه رمضان بچه ما متولد شد و اسمش را محمد حسن گذاشتیم.


8. اهتمام و عنایت به رعایت شرعیات: مهمترین ویژگى در روش تربیتى ایشان، عنایت به رعایت آداب شرعى و شیوه و سیره اهل بیت است. ریزه کارى ها و ظرافت هاى بسیارى در گفتار و رفتار و نشست و برخاست اولیاى خدا وجود دارد که فهمیدن آنها خود یک علمى مى خواهد چه رسد به این که آدم بتواند دقیقا آنها را رعایت کند و همین ها است که بنده را در راه بندگى به پیش مى برد و در نزد خداوند عزیز مى کند و به مقامات بلند مى رساند. ایشان در پاسخ به درخواست نصیحت تأکید دارند که مسلمات شرع را درست رعایت کنید به ویژه به نماز اهمیت ویژه اى مى دهند و حالات ایشان و سوز و گداز و گریه ایشان در حال نماز خود بهترین درس اخلاق و سازندگى است . 



در این باره به کتابهاى ذیل مراجعه نمایید:

1- برگى از دفتر آفتاب

2- ستارگان هدایت

3- بهجت عارفان

لینک های مرتبط :


تسلیم به قضای الهی 

تنها مورد مشترک میان آدم‌ های مشهور دنیا

یک نکته اخلاقی 

درسی از سهراب 

اهمیت صبر بر مصایب روزگار 

نکته ای اخلاقی از آیت الله مجتهدی

 


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد